FESTİVALE GELEN GRUPLAR MABBAS RÖPORTAJI RADAR LIVE GÜNLÜĞÜ
<$BlogDPerşembe, Temmuz 06, 2006 <$BlogI
The Decemberists - Picaresque: 2005' in en iyileri listelerinde gördüğümüz albümlerden biriydi. İlk bilmem kaçları fazlasıyla haketmiş bu albüm. Kanada' nın son zamanlardaki hareketlenmesinin bir meyvesi de The Decemberists. Akustik gitarın önderliğinde ilerleyen harikulade melodiler, mükemmel bir vokal. Hüzün kokan bir albüme serpiştirilmiş az sayıda hareketli şarkı. Hemen hemen bütün şarkılar insanı ilk dinleyişte vuracak cinsten. Barındırdığı tüm şarkıların süper olduğu bir albüm. Yine de daha fazla öne çıkan şarkılar; 'Eli, The Barrow Boy', 'The Engine Driver'(aman allahım bu nasıl olabilir), 'On The Bus Mall'(yok yok bu da olamaz). Dinlemeyen varsa çok şey kaybettiğinin farkına varmıştır umarım. Pedro' nun notu:9,4
Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not: Arctic Monkeys' in hikayesini
artık duymayan kalmadı. Yaptıkları şarkıları bloglarından tanıttılar, akabinde kulaktan kulağa yayılan bir ün. Ve sonucunda ilk haftasında en fazla satan albüm rekoru(eski rekor Oasis- What's The Story Morning Glory). Tabi bunda plak şirketinin oyunlarını gözardı etmemek lazım("yoğun ilgi nedeniyle albümün çıkış tarihini bir hafta öne alıyoruz",hadi ya diyorum size). Peki farkı nedir derseniz size pek birşey söyleyemeyeceğim, bilindik yeni yetme grup oluşumunun son halkası. Nasıl bu kadar büyük bir popülarite ve övgüyü hakettiler bilmiyorum. Belki de benim kaçırdığım bir nokta vardır. Kötü demiyorum, sadece bu kadar abartılacak ne var allah aşkına diyorum. Kimi yerde sert gitarlarıyla grunge etkisi, kimi yerde de hızlı geçişleriyle punk etkisi had safhada hissedilen albümde öne çıkan şarkılar; 'Mardy Bum', 'A Certain Romance', 'Fake Tales Of San Francisco'. Pedro' nun notu: 6.9
Echo And The Bunnymen - Ocean Rain : Rock n Coke 2003' ün kaçmasıyla üzülen bizler, mart ayı içindeki konserin verdiği gazla tüm Echo&The Bunnymen albümlerini dinleme görevi yüklenen bünyem, başlangıcı albüme de adını veren Ocean Rain' in konserin sonlarında kulağımda sükseli tınlamasıyla başlangıcı bu albümle yaptı. İyi ki de yapmış. Bakın görün bundan 30 yıl evvel nasıl güzel şeyler yapılıyordu. Kasvetli havanın hakim olduğu albüm, 'The Killing Moon' la(ki en bilindik şarkılardandır)ortamı hazırlıyor, 'Ocean Rain' le zirvesini yapıyor. 'All You Need Is Love' cover' ı da dinlemeye değer. Pedro 'nun notu:8.6


Elbow - The Leaders Of The Free World: Lull yazarı sevgili Yiğit Atılgan' ın pek bir sevdiğim tabiriyle 'Elbow öyle ilk dinleyişte sevebileceğiniz gruplardan değil'. Elbow dinlemek ciddi anlamda sabır ve azim ister. 'Asleep In The Back' ile tepeden başlayan Manchesterlı beşli, 'A Cast Of Thousands' ile hafif bir düşüşe geçmişti. Geçtiğimiz eylül ayında çıkan bu albüm ise ikisinin arasında durmakta. Vokalist Guy Garvey' in farklı vokali ve davullardaki akıcılık, beraberinde dinlenesi bir müzik ortaya çıkarıyor. Yeni yetmelerden sıkıldıysanız önerim huzur dolu Elbow. Öne çıkan şarkılar; 'Station Approach', 'Leaders of the Free World', 'An Imagined Affair'. Pedro' nun notu: 7.7
Placebo - Meds: Placebo piyasaya adım atalı 10 yıl olmuş. Zaman çok hızlı akıyor. Bu zaman zarfına sığan 5 albüm. Yine son albüm olan 'Sleeping With Ghosts' hizasında ilerliyor bu albüm de. Yine son 2 albümdür sürdürdükleri turne programına Türkiye' yi de alma geleneğini bozmayarak bu sene Rockistanbul sahnesinde boy gösterecekler. Albümde Brian Molko' ya eşlik eden iki konuk var, The Kills' ten VV ve REM' den Michael Stipe. Belki süper bir hit şarkı yok ama tüm şarkılar ortalamanın üzerinde. Öne çıkan şarkılar; 'Meds', 'Infra-Red', 'Follow The Cops Back Home', oldukça sürükleyici 'Post Blue', 'One Of A Kind'. Pedro' nun notu: 7.8


Hooverphonic - No More Sweet Music: Rock n Coke sahnesinde izleme şansını kaçırdığımız, bir dönem trip-hop' un Portishead' den sonraki varisi olarak gösterilen Hooverphonic, Belçika' dan çıkma en güzel şeylerden. Her ne kadar yıllar geçtikçe daha pop yapsalar da alttan gelen klavye ve synth bu müziği ayrı bir boyuta taşıyor. Yüzü kadar sesi de güzel vokalistimiz, tarafımızca oldukça seviliyor. İki ayrı bölümden oluşan albüm, 11 şarkılık ilk yarı ve aynı şarkıların remixlerinden oluşan ikinci yarıyla devam ediyor. Devre arasında bir kahve yapmaya ne dersiniz. Öne çıkan şarkılar; 'We All Float', 'Dirty Lenses', 'My Child'. Pedro' nun notu:7.1


Pedro The Lion - It's Hard To Find A Friend: Sakin bir müzik mi dinlemek istiyorsunuz? Şöyle dinlerken hayallere dalabileceğiniz. Peki Snow Patrol sever misiniz? Seviyorum diyorsanız işte tam sizlik bir grup 'Aslan Pedro'. İsmi dolayısıyla artık dinlemem gerektiğini düşünmemle iyi bir albümle karşılaştığımı farkettim. Bu gitarların bir benzeri de Songs:Ohia' da vardı. İnsanın içini gıcıklayan gitar sesine, vokalistin sakinliği eklenmiş. Öne çıkan şarkılar; 'When They Really Get To Know You They Will Run', 'The Bells', 'Secret Of The Easy Yoke'. Pedro' nun notu:7.6


The Go! Team - Thunder, Lightning, Strike: Müzik dergilerinde çokça gördüğümüz ve son zamanların en havalı grubu yakıştırmasına maruz kalan The Go! Team oldukça eğlenceli bir müzik icra etmekte. Vokal olmadan da şarkıya anlam katılabilineceğinin en bariz kanıtı. Mümkün olduğunca çok enstrümanlı ve sesli, kimi yerde hip hop ritimleriyle bezenmiş farklı türlerin birbirleriyle bir karışımı. Öne çıkan şarkılar; 'Get It Together', 'Ladyflash', 'Junior Kickstart', 'Bottle Rocket', 'Friendship Update'. Pedro' nun notu:8.1


Morrissey - Ringleader Of The Tormentors: İşte bu yazın ülkemiz müzikseverleri için bomba ismi, The Smiths' in popülaritesini hala yükseklerde tutan garip insan Morrissey nam-ı diğer Moz. İki sene önceki 'You Are The Quarry' yle yedi senelik suskunluğunu muhteşem bir albümle bozan yaşlı kurt, bu sefer 'işkencecilerin elebaşı'yla karşımızda. Bir önceki kadar etkileyici gelmese de kulaklara, yine de dinlenmeye değer. Konserden kalmamak için iyi çalışılmalı. Öne çıkan şarkılar; 'Dear God, Please Help Me', 'In The Future When All Is Well', 'The Father Who Must Be Killed'. Pedro' nun notu:6.8
Yeah Yeah Yeahs - Show Your Bones: New York' un çığırtkan grubu Yeah Yeah Yeahs' in bir önceki albümüne göre olgunlaştığı kayıt. Yine süper davul ritimleri(hatta melodileri demek istiyorum artık), patlak gitarlar ve Karen O' nun çığlıkları(artık daha durgun). Ayrıntılı kritiğe buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz. Pedro' nun notu:7.6




The Strokes - First Impression Of Earth: The Strokes' un üçüncü albümü, şarkı kalitesi açısından ilk ikisinin arasında bir yerlerde. Fakat müzikal kalite bakımından yeni bir yön çiziyor. Albümün ayrıntılı kritiğine buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz. Pedro' nun notu: 7.3
'Ne dinliyorsanız, O'sunuzdur.'
Not:Aşağıdaki adresten müzik istatistiklerime bakabilirsiniz.
http://www.last.fm/user/pedrogokhan/

Esen kalın.
Pedro.
"ALBUM REVIEWS - 3"© 2006 "Alternation By Pedro" All Rights Reserved
Comments: Yorum GönderogI


This page is powered by Blogger. Isn't yours?